Jak się można łatwo naciąć czyli porażka młodych rolkarzy

W czasie mojego spaceru po nadmorskim deptaku zauważyłem przekomiczną sytuację.
Szła, a właściwie jechała sobie na rolkach dziewczyna lat około 15.
Zwróciłem na nią uwagę z dwóch powodów po pierwsze nie widziałem jeszcze tutaj nikogo na rolkach (wersja różowa z „Hello Kitty” bodajże ) i...… w abaji :)
Jechała sobie spokojnie, razem z rodzicami, bez jakiś specjalnych „wybuchów” – ot, dziewczyna na spacerze, tylko na rolkach – nic specjalnego.
Po drugie – za zupełnie niedługo będzie prawdziwą pożeraczką męskich serc, a ja zawsze na piękno byłem wrażliwy.
Jej wyjątkową urodę dostrzegło również dwóch młodzieńców na rolkach.
I zaczęli się popisywać , rzucając jakieś uwagi, których nie zrozumiałem, bo były po arabsku, ale z ich tonu wywnioskowałem chęć podjęcia współzawodnictwa.
Dziewczyna na początku nie reagowała, ale po kilku minutach spojrzała wymownie na ojca.
Ten, z szatańskim uśmieszkiem, łaskawie skinął głową.
Za chwile wiedziałem dlaczego się tak uśmiechał.
Laska wykonała „krótki program dowolny” w taki sposób, że chłopcom z wrażenia szczęki opadły.  Zrobiła od niechcenia kilka piruetów, wskoczyła na ławkę i przejechała po jej krawędzi po czym z gracją zeskoczyła, zrobiła jeszcze kilka przeplatanek jadąc tyłem i wróciła do Rodziców.
I to wszystko w sięgającej do kostek w abaji.
Chłopcy zwinęli się w błyskawicznym tempie, bo nie tylko ja się z nich śmiałem i biłem brawo dziewczynie :)
Ona spokojnie skinęła do ojca, a ten, był tak dumny, że zaczął wyglądać jak purchawka.
Uprzejmie się ukłonił kibicom córki i  cała rodzinka potuptała dalej.
Kolesi całkiem wywiało :D