Jak zostalem ARBITREM ELEGANTIARUM :-)

W jednym z tutejszych malli jest całkiem interesujący sklep z ciuchami.
Za bardzo rozsądne pieniądze można kupic garnitury dobrych projektantów np. Bossa czy Cerruti .
Poza tym jakieś jeansy Diesla,  Armaniego itp.
Problem jest tylko w rozmiarach, bo atrakcyjna cena wynika z tego, że są to po prostu końcówki serii.
Udało mi się raz kupić garnitur, ale po tym jakże szczęśliwym wydarzeniu już nic więcej w swoim rozmiarze nie znalazłem.
Jednak tak co dwa - trzy tygodnie wpadamy kontrolnie poszukać czegoś ciekawego.
Ola poszukuje jakiejś odzieży, w którą moja dobrze odżywiona postać da się wcisnąć, a obok mnie przyzywa męki Tantala przy wyborze garnituru jakiś Hindus.
Co chłop coś na siebie założy, do bardziej żałośliwie wygląda i patrzy z wyrzutem na swoją żonę.
Ale żona nieubłagana, bo garnitur jest niezbędny do odziania biedaka z okazji otrzymania dyplomu przez ich syna.
W końcu Pani Hidusowa zaczepiła Olę, czy Jej Szacowny Małżonek czyli po prostu ja nie byłby w stanie jakoś pomoc jej mężowi uporać się z tym wyzwaniem, bo jej połowica garniturów nie znosi jak morowej zarazy.
Co miałem zrobić ? Zacząłem coś dobierać.
Problem był taki, że chłopina niewysoki, a odżywiony jeszcze lepiej ode mnie.
Spodnie skrócić na miejscu to nie problem, ale dobrać marynarkę to było wyzwanie.
Jakoś się udało, i zaczął wyglądać po ludzku.
Tylko jak zobaczyłem, jaką wybrał do tej marynarki koszulę, to zawyłem z rozpaczy.
Pani Hindusowa zbeształa małżonka i prosi o dobór koszuli i krawatu.
Już po jakichś 40 minutach gość zaczął przypominać człowieka w garniturze, a nie nieszczęśliwego stracha na wróble.
Z radości zrobili sobie z nami zdjęcia :) Pan Hindus z Australii po raz pierwszy w życiu był zadowolony ze swojego wyglądu w niedorzecznym odzieniu rodem z Europy :-)

sklep Hugo Bossa w Bombaju