Pomezania – przemyślenia o imigrantach i dalsza eksploracja

Dzięki dogłębnej znajomości regionu przez naszych serdecznych przyjaciół czyli Lulu, Jadzię i Marka udaliśmy się w podróż szlakiem nekropolii mennonickich.
Kim byli menonici ? Ze wstydem muszę przyznać, że nie wiedziałem i myślałem, że to jakieś starożytne plemię zamieszkujące te okolice w czasach kamienia łupanego ewentualnie epoki brązu :-D

Są to (bo wyznanie to ma się dobrze do tej pory), chrześcijanie zaliczani do protestantów, których podwaliny filozoficzne powstały w roku 1539 w Holandii. Jest to jeden z nurtów anabaptyzmu, wywodzący nazwę od swego założyciela – Menno Simmonsa.

"Pierwsze tereny zasiedlone przez Mennonitów (około 1547.roku) to Żuławy Wiślane i okolice Gdańska. Niemałą rolę w sprowadzeniu ich na te tereny miał najwybitniejszy przedstawiciel polskiej reformacji Jan Łaski. Podróżował on kilkakrotnie do Fryzji, gdzie spotykał się z Menno Simonsem. Sam Menno Simons odwiedził Gdańsk w 1549 roku. Głównym organizatorem osadnictwa mennonickiego w Gdańsku był ówczesny burmistrz Ferber, a po jego śmierci Rada Miasta. Znakomite rezultaty w odzyskiwaniu gruntów rolnych zachęciły innych administratorów dóbr królewskich oraz właścicieli ziemskich" do zapraszania osadników mennonickich na swoje ziemie  - źródło

Dzięki pojawieniu się na tych terenach mennonitów udało się uregulować rzeki i wykorzystać Żuławy Wiślane, jako wielce efektywne tereny rolnicze.

Dla doświadczonych inżynierów, dla których Żuławy były podobne do niderlandzkich polderów było to miejsce, w którym mogli wykorzystywać swoje niepoślednie umiejętności dla zwiększenia bezpieczeństwa obszarów znajdujących się poniżej poziomu morza.

Mennonici byli ekspertami od melioracji, budowy wałów przeciwpowodziowych, młynów wodnych czy śluz lub kanałów odwadniających.

Płacili wysokie podatki, w zamian za uznanie swojej religijnej odrębności charakteryzującej się m.in. pacyfizmem (całkowity zakaz noszenia i używania broni) czy całkowitym wyłączeniem się z życia publicznego poza gminą wyznaniową (zakaz sprawowania wysokich urzędów).

Większość osób opisujących imigrację mennonitów na ziemie polskie zachwyca się naszą tolerancją religijną, otwartością na inne wyznania czy kultury.

I fajnie, tylko w swych zapędach często chcą nam wskazywać jedyny słuszny ich zdaniem pogląd czyli bezrefleksyjne  popieranie imigracji z Syrii czy innych krajów. Rozwiązanie takie chce nam narzucić Unia Europejska, w postaci  odgórnie określonych „kontyngentów”.

Swymi bardzo dobrze i merytorycznie przygotowanymi tekstami wskazują na korzyści jakie osiągali dzięki osiedleniu mennonitów i innych grup  nasi światlejsi przodkowie.

I tutaj pojawia się słowo – klucz korzyści

Czy Wy myślicie, że Jan Łaski (młodszy), że zacytuję Wiki 

„…najwybitniejszy polski działacz reformacji, humanista, pisarz, tłumacz i dyplomata, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1521 roku, organizator zborów ewangelickich w Anglii i wschodniej Fryzji, twórca Kościoła kalwińskiego w Polsce…” 

- zaproponował tą imigrację niesiony szczytnymi ideałami „pomocy potrzebującym bliźnim” - bez żadnych widoków na korzyści płynące dla naszego Kraju z przybycia mennonitów ???

Otóż nie -  zaprosił ich wtedy, kiedy miały miejsce dwie powodzie rok po roku i nie było na rynku dostępnych ekspertów od hydro inżynierii.

Kolejny cytat:

 „…Znakomite rezultaty w odzyskiwaniu gruntów rolnych zachęciły innych administratorów dóbr królewskich oraz właścicieli ziemskich do zapraszania osadników mennonickich na swoje ziemie. Osadnicy nabywali prawo do użytkowania gruntów na prawie emfiteuzy czyli dziedzicznej, długoterminowej dzierżawy, nie prowadzącej jednak do nabycia gruntów na własność. Przez pierwszych kilka lat osadnicy zwolnieni byli z opłat dzierżawnych w zamian za co zobowiązani byli do osuszenia i nadania wartości rolnej dzierżawionych gruntów. Do budowy zabudowań gospodarskich mogli używać drewna z okolicznych lasów. W ramach poszanowania ich wierzeń religijnych nie musieli odbywać służby wojskowej i zwolnieni byli z podatku wojskowego. Po upływie pierwszego okresu ulg podatkowych tzw. wolnizny (1-7 lat), która miała ułatwić im zagospodarowanie płacili dosyć wysoki czynsz dzierżawny wynoszący średnio 50 – 60 złotych od łana (1 łan to średnio 16 – 18 współczesnych hektarów) Gospodarstwa mennonickie miały z reguły 1- 4 łanów. Czynsz uważany był za dosyć wysoki i obciążał całą gminę mennonicką. Dowodzą tego zachowane w archiwach teksty umów dzierżawnych, w których zawarta była klauzula „wszyscy za jednego i jeden za wszystkich odpowiadać mają” - źródło

W pełni popieram imigrację ludzi z terenów, gdzie ich życie, zdrowie i przyszłość jest zagrożona.

Ale....  ma to być z korzyścią dla obu stron.

Rozumiem powody, jakimi kierują się rządy Francji, Holandii czy Wielkiej Brytanii w swojej polityce imigracyjnej.

Tylko nie widzę przesłanek, żebyśmy my – Polacy podążali ich drogą.

Ewentualnie -  posługując się  analogiczną filozofią jak wyżej wspomniane kraje  – przyjmijmy imigrantów z Ukrainy, którą jako część Rzeczpospolitej nasi przodkowie traktowali, zwłaszcza w okresie II RP, podobnie jak  inne nacje kolonie (np. osadnictwo wojskowe, wynaradawianie itp.)

Nie mam nic przeciwko przyjmowaniu  uchodźców z krajów objętych wojną – ale lekarzy, inżynierów czyli ogólnie wysoko kwalifikowanych specjalistów, których potrzebujemy aby uzupełnić braki kadrowe wynikające z emigracji zarobkowej z Polski. I wcale nie musi się to odbywać z klucza religijnego.

Za sprawdzenie, czy nowi obywatele RP nie będą sprawiać kłopotów muszą wziąć pełną odpowiedzialność nasze służby specjalne.

Tylko w sposób mądry i odpowiedzialny – przyjmując tych, którzy będą tworzyli wartość dodaną a nie będą jedynie kolejnymi beneficjentami i tak już mocno niewydolnego systemu opieki społecznej.