Rosyjska interwencja w Syrii

Jak widzieliście w jednym z wcześniejszych postów umieściliśmy tekst z alarabiya.net dotyczący interwencji rosyjskiej w Syrii.

A teraz – spojrzenie z innej strony :-)

Co wydarzyło się w Syrii okiem obserwatora, nie ukrywającego swoich prorosyjskich sympatii – nie tyle politycznych co narodowościowych, bo naprawdę lubię Rosję i Rosjan.

Otóż – na prośbę oficjalnych, legalnych władz Syrii przy akceptacji Rosyjskiej Dumy Państwowej Prezydent Federacji  Rosyjskiej udzielił wsparcia militarnego swojemu sojusznikowi.

Z punktu widzenia legalnych władz syryjskich nie sądzę, aby rozróżniała ona „dobrych” lub „umiarkowanych” (bo popieranych przez USA) rebeliantów i „złych rebeliantów”, którzy są pokłosiem innych „dobrych" rebeliantów szkolonych przez USA w innych czasach w Afganistanie.

Oburzenie Amerykanów oraz krajów sojuszniczych na to, że lotnictwo rosyjskie bombarduje pozycje nie tylko ISIS, ale  i Wolnej Armii Syryjskiej  jest dla mnie przejawem pewnej politycznej schizofrenii.

Bo co by było gdyby (zakładając całkiem hipotetycznie), jakieś państwo  uznało np. powstanie zbrojne zwolenników  PIS na Podkarpaciu (bo „Polska w ruinie” i tak naprawdę to „kondominium rosyjsko-niemieckie”) przeciwko legalnemu Rządowi Platformy Obywatelskiej ???

I tam powstałyby dwa ugrupowania – jedno PiS-u „racjonalnego"  i drugie – fanatycznie religijnego?

Czy to znaczy, że legalnie wybrany Rząd ma prawo bronić integralności Państwa walcząc tylko z tym ugrupowaniem, które nie ma wsparcia państw np. UE a już z tymi, którzy również zbrojnie występują przeciwko legalnej władzy ale są wspierani np. przez francuskich integrystów i Prezydenta Węgier Viktora Orbána -  to już nie ?

Uznając, że Baszszar Hafiz al-Asad jest dyktatorem, ale demokratycznie wybranym   to należy Go wysłać drogą Mu’ammara al-Kaddafiego ?

Hmm, tylko jak takim samym dyktatorem powoli  staje się Prezydent Egiptu Abd al-Fattah Sa’id Husajn Chalil as-Sisi, ale spełnia oczekiwania USA to już jest dobry i nie grozi mu interwencja sił koalicyjnych?

Z podobnymi wynikami jak Prezyden Syrii, został wybrany Aleksandr  Łukaszenko, ale póki co „Baćka” jest traktowany jako ważny partner w negocjacjach pomiędzy Rosją a krajami Zachodu w kwestiach wojny na Ukrainie i nie słychać o żadnej koalicji mającej Go zbrojnie obalać.

Czyli w dalszym ciągu filozofia „może to squrvysyn, ale nasz squrvysyn” przypisywana dwóm amerykańskim politykom – w jednej wersji to słowa Prezydenta Roosevelta o nikaraguańskim polityku i generale -  Anastasio Somoza García  lub według innych źródeł lub Henremu Kissingerowi o Augusto José Ramónie Pinochet Ugarte ma się dobrze.

źródło