O obiadach mych słów kilka

Mam taki obyczaj żywieniowy, że przynajmniej raz dziennie muszę spożyć coś ciepłego.
Najczęściej ochota na ciepłe żarełko nachodzi mnie w porze obiadowej,  niezależnie od tego, kiedy ona w danym kraju występuje :)
Na początku pobytu żywiłem się w ”stołówce zakładowej”, ale po dwóch tygodniach obrzydło mi to na czas jakiś, ze względu na niesamowitą monotonieę oferowanych potraw.
Jakiś gulasz z ryżem, jedna i ta sama sałatka warzywna, jakaś ryba (nie jadam) i jakieś danie z makaronu, które udaje (w dodatki mocno nieudolnie) kuchnię włoską, przez co traci jakikolwiek urok.
Udałem się więc na poszukiwania jakiejś jadłodajni w okolicy i znalazłem na pierwszy rzut oka obrzydliwą spelunę :D
Ale, ale – zawsze jest tam ogromny tłok, co wzbudziło moją czujność rewolucyjną.
Bo jeśli tam jadają i robotnicy wszech nacji, lekarze z pobliskiego szpitala oraz wszelkiego typu  „krawaciarze”  z okolicy to coś musi być na rzeczy.
Skusiłem się na shoarmę – i był to strzał w 10 :)
Za niewielkie pieniądze (12 SAR) zjadłem przepyszną kanapkę z mięskiem drobiowym, serkiem oraz FRYTKAMI w środku.
No niebo w gębie. Co ciekawe, moja porcja rosła z każdą wizytą :D
Przetestowałem większość potraw kuchni tureckiej, jakie mają w ofercie i jestem zachwycony.
Nie ważne, że podają to na plastikowych talerzach (mnie już „przysługuje” normalny ceramiczny talerz), oraz że sztućce są plastikowe a zamiast obrusów zmieniane „co gościa" przykrycie z folii ciętej z metra.
Część klientów je klasycznie rękoma praktycznie wszystkie dania, to też nie ważne.
Liczy się to, że atmosfera jest naprawdę świetna, a jedzenie znakomite i DUŻO :D
W życiu bywałem w naprawdę luksusowych lokalach, ale tak dobre dania tureckie jedliśmy z Olą raz w życiu w Alanya i to  za jakieś absurdalne pieniądze.