Wieje od wczoraj czyli wyścigi dżinnów

Nie poszedłem wczoraj popływać, bo wiało tak, że do basenu wpadały (oprócz potwornych ilości pyłu) także takie drobiazgi jak deski z pobliskiej budowy, o plastikowych krzesłach nie wspomnę.
Ale dzisiaj to się zrobiła prawdziwa jatka.
Widoczność mikra i wszechobecny pustynny pył.
To nie jest nawet piasek, to są maleńkie drobinki pyłu w gigantycznych ilościach.
Rano, jak jechałem ”potyrać” za biurkiem, już było „ciekawie” na drodze.
Skręcając „dość” dynamicznie poczułem się jak na lodowisku.
Ale nie ze mną te numery Brunner - od zawsze lubiłem się ślizgać samochodami, więc tylko docisnąłem „Krasuli” gaz i lekkim driftem wyszedłem na prostą.
Po wyjściu z „fabryki” było jeszcze lepiej :)
Jak wiadomo nie szata zdobi człowieka i nie fura daje umiejętności.
Praktycznie co kawałek jakiś „mistrz długiej prostej” siedział albo na jakiejś latarni albo „odpoczywał"  na boku.
Pewnie dżinny czyli duchy pustyni mają jakieś zawody