Zachciało mi się .... spaghetti bolognese

Nabrałem "smaka" na spaghetti bolognese, a jak powszechnie wiadomo do tego niezbędna jest mielona wołowina. 
Pamiętam, że przed wyjazdem do Arabii Saudyjskiej (a przecież nie było to wcale dawno temu) nie miałem z zakupem tegoż, obecnie deficytowego produktu, większych problemów.
Potuptałem więc do  sklepu - a tam skucha - owszem wołowina jest, ale w postaci ligawy bądź jakiegoś mięsa wołowego z kością
No to kopytkuję do następnego i ... scenariusz ten sam, powędrowałem do kolejnego - są.....  kurczaki, indyki, schab i karkówka, ale wołowiny żadnej.
W akcie rozpaczy poszedłem do Lidla - cud nad cudy - mielona wołowina była, tylko mnie już się w tym dniu odechciało spaghetti.
Zakupiłem jednak wołowinkę z zamiarem, przygotowania spaghetti bolognese w dniu następnym.
Postanowłem natomiast zrobić żurek. Jednak złośliwość rzeczy martwych, które w niewyjaśniony sposób niczym zombie wróciły do świata żywych, nie zna granic.
Nie miałem zakwasu, więc nabyłem żurek w butelce wyprodukowany przez bardzo szacowną firmę, a tenże niewdzięczny żurek mnie ..... zaatakował. 
Okazało się, że najzwyczajniej w świecie był popsuty. Po tym fakcie z prób zrobienia w tym dniu obiadu zrezygnowałem całkowicie
Dziś jednak, mając już wszelkie niezbędne ingrediencje, wróciłem do zamiaru przygotowania sosu bolońskiego. Posmażyłem cebulkę i otworzyłem mięso, które w między czasie zdążyło .... zzielenieć, choć według terminu przydatności do spożycia nic mu się stać nie powinno do 15 sierpnia.
Po raz koleny pokopytkowałem do sklepu miesnego i poprosiłem o zmielenie ligawy. I tym oto sposobem przygotowałem najdroższe spaghetti bolognese w całej mojej kucharskiej karierze. 

ps. Czy  jakość  jedzenia  w  Polsce  aż  tak  się  popsuła  ?