Pycha kroczy przed upadkiem czyli jak się skończyło moje podwodne rumakowanie

Moje wcześniejsze nurkowania już Wam opisałem. Jak wiecie – szału nie było ze względów różnych – od radosnego towarzystwa po kłopoty z uszami.
Ale dziś pojechałem z fantastyczną ekipą.
Towarzystwo ekstremalnie międzynarodowe, ale dogadywaliśmy się świetnie.
Przygotowujemy sprzęt, a w czasie sprawdzania wychodzi, że mój „funkiel -  nówka, nieśmigany"  jacket ma kłopot techniczny.
Nie do naprawienia na miejscu.
Problem polega na tym, że nie działa połączenie umożliwiające jego napełnienie powietrzem.
Jest to niezbędne do ustabilizowania pływalności.
Ale przecież można go nadmuchać paszczą, więc nie odpuszczam – twardo będę nurał.
No i hyc do wody.
A tu problem – wygląda jakbym miał za mało balastu, kręcę się jak gówno w przeręblu .
 Zszedłem na całe 3 metry i ni chu, chu dalej.
To „wyjeżdżam” na powierzchnię. Doładowuję kolejne 3 kilogramy balastu.
I co ? I ch..j. Dalej to samo.
Nikt już na dwóch łodziach nie ma więcej balastu.
Wściekły jak cholera wyłażę na łódkę.
Po powrocie wszystkich dokonuję zbiórki „co łaska” z balastu.
No – doładowałem kolejne 8 kilo.
Teraz to nie ma wała, muszę zejść.
Myk do wody – i dalej dupa.
O nie – parafrazując Albercika „a dosyć już mam tych nawodnych ciuciubabek” pociągnąłem na 6 metrach taki „sznurek”, który otwiera dolny zawór umożliwiający praktycznie całkowite wypuszczenie powietrza z jacketu.
To był głupi pomysł.
Poszedłem jak kamień w dół.
Mówiłem Wam, że się nie dało nadmuchać jacketu z butli i można paszczą ?
Owszem, ale nie jak w tym samym czasie musisz wyrównywać ciśnienie w uszach.
Minąłem chłopaków z szybkością nurkującej siekiery i za cholerę nie mogę przestać spadać.
Majtam nogami jak jakaś pieprzona motorówka  - nic.
Całe szczęście, że mój „buddy” (czyli drugi z pary) to był kumaty chłopak i dzida za mną :)
Próbuję z rzucić balast z pasem- dupa – pas się zatrzymał na pasie krokowym, którego w poprzednim jackecie nie było.
No to się trzeba pozbyć „gratów” i na górę.
Buddy złapał mnie za fraki, „graty" won i na jego powietrzu wyjechałem na górę w trybie pilnym.
Nauczki są dwie – jak Ci nie idzie to się nie pchaj pod wodę.Widocznie to nie Twój dzień.
A już na pewno  nie kombinuj z „walniętym” sprzętem.
Ale zawsze jest jakiś pozytyw - mam nowego, fajnego kumpla :)
Wiszę Mu wypad do Bahrajnu i …  maskę za jedyne 700 SAR, bo jak mnie taszczył na górę, to mu spadła i szlag ją trafił

Źródło