Biznes w Zatoce czyli jak ja to widzę

Napisałem ostatnio sporo tekstów wesołych, jeden smutny ale już dawno nie popełniłem tekstu "zaangażowanego"
A jest jeden temat, który się mnie uczepił po kilku rozmowach z moimi kolegami i za cholerę się nie chce odczepić, więc muszę go przelać na.....   ekran, bo pisania na papierze nie uprawiam, ze względu na mocno "lekarski" charakter pisma :-D
Ale do meritum.
Kiedyś wydawało mi się, że rozumiem pewne mechanizmy rynkowe.
Ale jak Wiecie, często moje "„pewniki" w zderzeniu z rzeczywistością dostają ostro po uszach.
Uważałem, że firmy, które znam, to samodzielne światowe koncerny, które są potęgami i basta.
Ale zetknąłem się z przypadkiem że jedna z firm, której produkty znają nawet pingwiny i polarne misie z racji specyfiki swej działalności została, oczywiście kulturalnie i z pompą, ale jednak wywalona z portfela firmy - matki.
Wtedy zacząłem się interesować jak to wygląda naprawdę.
Nie napisze o jaką firmę chodzi - ci co wiedzą - to wiedzą, ci którzy wykażą się odrobiną cierpliwości i chęci - dowiedzą się bez problemu.
A nazw nie użyję celowo, żeby się jakiś prawniczy sęp do mnie nie przyssał.
Reasumując - wszelkie podobieństwo do sytuacji i osób jest całkowicie (nie) przypadkowe :-)
Okazało się, że to co brałem za światowego, samodzielnego potentata ma nie tylko firmę -  matkę, ale i firmę - babcię.
A takich firm - babć  na świecie jest kilka -  może ze 25-30 sztuk i obracają sumami, których, nawet w banku nie jestem sobie w stanie wyobrazić,  niczym Olo Żwirski z "Psów", a wyobraźnie co do kasy mam większą niż Olo :-D
Jak to się ma do Zatoki ?
Teoretycznie nijak, bo te firmy zajmują się zbyt dużymi biznesami, aby mieć coś wspólnego z prywatnym biznesem w GCC.
Co innego firmy państwowe - tam pewnie maja jakieś udziały, ale w GCC "społeczna odpowiedzialność" firm państwowych za dobrobyt obywateli jest jakoś inna niż w Europie czy Ameryce Północnej.
Tutaj władca absolutny sprawuje władzę absolutną, ale wiąże się z tym absolutna i jednoosobowa odpowiedzialność.
 A jak ktoś popełni błąd - to kończy jak Kadafi czy Saddam Hussain.
Wiem, co pomyślicie - ale na przykład tak nie skończył np. Baszar Assad mimo podobnie niechętnych mu sil.
Ale co do clou - tutaj są na tyle duże pieniądze zgromadzone w pojedynczych rekach (i mowie tu o firmach prywatnych) że zamkniecie biznesu na zasadzie "zamykam tę budę dziś" nie jest dla tych ludzi niemożliwe.
Ich osobiste majątki przeżyją zamkniecie firmy zatrudniającej kilka tysięcy ludzi tylko dlatego, że nie jest już tak dochodowa, jak była lub się po prostu zmienił pomysł na biznes lub właściciel nie ma już chęci do pracy i woli popłynąć na kilkuletni rejs swoim jachtem.
I dlatego moim zdaniem jest tak trudno zmienić mentalność tutejszych pracodawców, jeżeli chodzi o warunki pracy, bezpieczeństwo itp.
Przykład Kataru - czy Wy myślicie, że ktoś się tam powiesi z rozpaczy, jak Im odbiorą Mundial ???
Wydają dużo większe pieniądze na rożne pierdoły, i naprawdę niewiele osób z tych, którzy o pewnych kwestiach decydują odczuje to swoich portfelach.
Jak to tłumaczył mi jeden kolega - to  trochę przypomina sytuację, kiedy Bill Gates zrezygnował z 80% swojego majątku na rzecz swojej fundacji.
Głodem nie przymiera, firma musi sobie radzić bez Niego jako szefa i jakoś się to kreci bo miał dobrych następców i przygotował ich do swojej rezygnacji.
Podobnie bywa tutaj, tylko jakby części z tych ludzi brakuje klasy Billa Gatesa.
Po prostu zabierają swoje zabawki i idą do innej piaskownicy.
Dla nich rezygnacja z jakiegoś biznesu, bo mają taki kaprys, to nic nadzwyczajnego.
Dlatego tak ciężko jest nam zrozumieć, że nasze dobre chęci, dbałość o dobro firmy nie znajduje poklasku właściciela, który woli słuchać o sukcesach, a nie o problemach.
Bo tego to on nie lubi i po prostu zrezygnuje z takiej firmy w której są problemy.

źródło