"Szaleństwa Panny Ewy" (nie, nie pasuje) czyli kulinarna rozpusta.

Dziś postanowiłem się zrewanżować Hossamowi za dokarmianie w czasie wspólnego mieszkania, więc zaprosiłem go na śniadanie, które z założenia miało przypominać polskie.
Nabyłem jajka, cebulkę, paprykę, pomidorki i zrobiłem jajecznice na warzywach.
Normalnie robię na boczku albo na leczo, ale z przyczyn niezależnych ode mnie (a oczywistych) zrobić tutaj tego nie mogłem.
Kupiłem „chleb niemiecki”, którego w Polsce bym w życiu nie kupił, gdybym miał jakikolwiek wybór. Przypomina on w smaku produkty z hipermarketowych piekarni za 1,20 PLN. Tu kosztował ponad 5 SAR.
Do tego wędlinka na kanapki. Jedynym, co w jakikolwiek sposób przypominało, to co jadam w domu było…….. włoskie Carpaccio za bagatela …300 SAR za kilogram (nie, nie dlatego, że jadamy takie luksusy – ale  do wyboru miałem jeszcze drobiową  mortadelę, smakującą jak papier )
Jako rasowy Polak - jak goszczę to goszczę i koszty nie grają roli :)
Do tego holenderska Gouda – i „hałas”
Najpierw Hossam nieufnie przyjrzał się jajecznicy, poprosił żeby mu ją mocniej podsmażyć.
Potem, w dalszym ciągu nieufnie nałożył ją na kanapki i starał się łykać kęsy w całości, żeby tylko jak najszybciej skończyć :).
W rewanżu zaprosił mnie na obiad do „Steak House” na steka podawanego na kamieniu podgrzanym do temp. 450 stopni. Kładzie się na nim płat mięska i smaży, do stanu, jaki sobie zażyczy klient.
Tak, te steki dla Mojej Szacownej Małżonki byłoby gotowe, zanim Pan Kucharzo-Kelner zdążyłby mięsko na w/w kamień położyć ;-D
Ale ja jestem stworem cywilizowanym i zażyczyłem sobie dobrze wysmażony.
Po tym posiłku ja się musiałem oczywiście zrewanżować i zaprosiłem go na sziszę do compoundu.
Dobrze, że dzień już się skończył, bo jakby On się chciał jeszcze czymś zrewanżować, to plajta murowana, po potem znowu moja kolej .... 

ps.  
a mnie się marzy biały barszcz ... :)

Barszcz biały - autorka zdjęcia  Magdalena Witek-Jur